Kot tonkijski to jeden z najbardziej towarzyskich ras kotów. Jeśli dodać do tego jego lekko egzotyczny wgląd, to otrzymamy pupila idealnego.
Tonek to faktycznie idealny domownik – kontaktowy, przyjacielski, pozbawiony agresji. Jednak należy mieć świadomość, że trzeba mu poświęcić dużo uwagi oraz że to prawdziwy gaduła.
Kot tonkijsi jest krzyżówką kota syjamskiego (starego typu) z burmańskim. Z założenia tonek miał łączyć największe zalety obydwu ras. Jego historia zaczyna się od kotki burmańskiej Wong Mau, którą dr J.C. Thompson przywiózł do Stanów Zjednoczonych. Przez pewien czas nazywano je złotymi kotami syjamskimi. Rasa nie została jeszcze uznana przez organizację zrzeszającą hodowców kotów rasowych (FiFe).
Tonki są niezwykle przyjacielskie i ufne. Bywają bardzo uczuciowe w stosunku do całej rodziny, ale także życzliwe dla wszystkich poznanych ludzi. Są bardzo ciekawskie, aktywne i energiczne, dlatego należy zapewnić im odpowiednią ilość ruchu. Będą dobrymi towarzyszami dla dzieci. Doskonale dogadają się także z innymi członkami rodziny, również czworonożnymi, gdyż nie wdają się w konflikty. Są niezwykle inteligentne i szybką się uczą. Mają bardzo zrównoważony charakter i nie stresują ich nieznane sytuacje. Można je łatwo przyzwyczaić do podróżowania oraz do chodzenia w szelkach. Są dość gadatliwe (po syjamskich przodkach).
Tonki są rasą zdrową. Mają tendencję do nadmiernego odkładania kamienia nazębnego, więc warto je przyzwyczajać do czyszczenia zębów. Charakteryzują się dość długą średnią długością życia – 15-18 lat. Kocięta wykazują skłonność do chorób górnych dróg oddechowych, ale na szczęście z wiekiem z tego wyrastają.
Koty tonkijskie mają z reguły bardzo dobry apetyt, często bywają łakomczuchami. Jednak nie grozi im otyłość, ponieważ są bardzo aktywne.
Pielęgnacja jest stosunkowo prosta. Koty te nie mają podszerstka, dlatego wystarczy przeczesać je raz w tygodniu. Podczas okresowego linienia również nie napotykamy specjalnych problemów – koty te gubią niewielkie ilości sierści. Należy zadbać o odpowiednią i regularną higienę jamy ustnej.
Koty tonkijskie hoduje się obecnie w dwóch typach: amerykańskim (sylwetka bardziej krępa) oraz angielskim (większe uszy, smuklejsza sylwetka).
Karta identyfikacyjna:
- Wielkość: średnia, przeciętnie koty tej rasy ważą 2,5-5 kg.
- Głowa: ma kształt lekko zaokrąglonego klina.
- Uszy: wysoko osadzone, szerokie u nasady.
- Oczy: lekko skośne, w kształcie migdałów.
- Łapy: smukłe i proporcjonalne.
- Sierść: krótka, przylegająca, miękka.
- Maść: trzy typy kontrastu umaszczenia – norka (mink), colorpoint i solid. W ich obrębie występują oznaki w kolorze: naturalnym (ciemnobrązowym), szampańskim (czekoladowym), niebieskim, miodowym (rudym) platynowym (liliowym), kremowym. W każdym z tych kolorów mogą wystąpić także znaczenia pręgowane, szylkretowe oraz szylkretowo-pręgowane. Znana jest maść jednolicie czarna, hodowane są także dwa nowe kolory oznak: silver (srebrzyste) i apricot (brzoskwiniowe).
